26.05.2022
  139


Автор: Ерғали Бақаш

Сұлу кеш түн қойнына кетті кіріп....

Сұлу кеш түн қойнына кетті кіріп,
Қалды ымырт құры босқа жөткірініп.
Түтілген жүндей анау ақша бұлттың,
Қасына Темірқазық жетті күліп.

Көрінді сылаң қағып Ай да керім,
Көктемнің сағыныппын майда лебін.
Гүл емес, пана іздеген жарық нұрдан,
Көбелек-ау, жастығым қайда менің?!

Қарайды жұлдыз көктен төніп бізге,
Іңкәр боп қалды ма екен көріп түзде. 
Көктемдей құлпырғанмен бар тіршілік,
Көз жасын жерлейтіндей көміп күзге.

Күз міне, дірдек қағып жапырақ тұр,
Құлазып қалады ертең атырап тұл.
«Бармын ба, жоқпын ба», – деп тіршілікте,
Күрсінер терек байқұс аһылап құр.

Жоқ өкпе, жұпар аңқыр қоңыр кешке,
Ілесіп күн кешерміз өмір-көшке.
Санамда сары уайым салады ойнақ,
Сабырға шақыра алмай көңілді еспе.




Пікір жазу