23.05.2022
125
![](/uploads/shorttexts/author_image/kisspng-writer-author-writing-book-computer-icons-feathers-5acdbedaa20077-5457599715234331786636[1].png)
Қариялар
Біз пақыр өмір өтіп, жүзі тозған,
Қош айтысып, суық көрге қолын созған.
О, заман-ай, не істетпедің біз пендеге,
Ұйықтай алмай ертеңді ойлап жүйкем қозған.
Ботаңның жетім қалып боздағаны
Кеудемдегі жау оғындай қозғалады.
Тағы бір қария өтіп, жүрегіңді
Тіледі-ау жоқтау айтып боздағаны.
Тұр үнсіз қанша мола күн қақтаған,
Жансыз бейне суреттерің құрғақ маған.
Жасырды жер бесігі қойнына алып,
Сен өткен соқпақтарың жұмбақ маған.
Қайырмасы:
Қоштасуға әлі ерте ғой, қариялар,
Сен жүзбеген қаншама дария бар.
Сырты жарық болғанмен, іші түнек
Келместің кемесінде жан қиналар…