22.05.2022
  116


Автор: Әбубәкір Қайран

Дір ете қалам

Дір ете қалам жапырақ құсап,
Жылбысқы бір дем жаныма тиіп.
Аңсаған шалдай жасырақ құшақ,
Мүттәйім жандар жыныма тиіп.
Дір ете қалам қантүбіт құстай,
Жымысқы көрсем – жылан деп біліп.
Көрінсем дейді-ау аршылап мыстай,
Бұзылған қыздай бұраңдап күліп.
Дір ете қалам анадай жесір,
Өрекпіп түрған өрт–өсек көріп.
Мінезім – тентек баладай кесір,
Қалмасын деймін жер–төсек болып.





Пікір жазу