22.05.2022
  131


Автор: Әбубәкір Қайран

О, менің өрт күндерім, өрт түндерім...

О, менің өрт күндерім, өрт түндерім,
Өзегімді тілгілеп өттің менің.
Көшкіндерін құлатқан әлдеқашаң,
Тау секілді сезіндім оттың демін.
Қара бұлт қамшы етіп найзағайын,
Нөсерлетсе, жаншылып, қарғамайын.
Алданайын ақ нұрға шомылдым деп,
Жаурадым деп айтуға арланайын.
Танданайын,
Тәкәппар көкірегім,
Басылып қалды ма деп осы менің.
Көшкінімді көшірсе өлең қышып,
Тағдырымнан от пен су өтінемін.
Өтінемін шілденің шіліңгірін,
Қарайып кетсін, мейлі, түрім бүгін.
Сонда мен нөсерлерді сағына алам,
Сарғайып сағына алсам, ғүмырлымын.





Пікір жазу