22.05.2022
  132


Автор: Әбубәкір Қайран

Кеше маған Ай көрінді...

Кеше маған Ай көрінді,
Айдын көлдің қуындай боп.
Бүгін маған Ай көрінді,
Есінегіш сұлудай боп.
Көңіл өстіп құбылады,
Күзгі күндей неге осы?
Жүзбей жатып бұзылады
Қиялымның кемесі.
Қандай жанмын мен осы?
Өрнектедім өлеңімді,
Кермек татып ол қалды.
Тілгілеген өзегімді,
Тепкім келді томдарды...
Қайран көңілім қорланды...





Пікір жазу