22.05.2022
159
Аспан, жердің арасында жүр Арман...
Аспан, жердің арасында жүр Арман,
Тыр жалаңаш бір сәулеге ілесіп.
Мен емеспін оны көкке шығарған –
Өзі кеткен ерегесіп, сіресіп.
Жөнін ұқпай, жөргегінде қағынды Ол,
Жүлдыз жақтан жұпар самал есті де.
Жер, суға емес, аспан жаққа табынды Ол,
Ақылымнан ат құйрығын кесті де.
Ақылымнан ұзап кетті сол Арман,
Аз ақылым содан бері Армансыз.
Шындығым да, мұң жырым да жоғалған,
Бұл жалғанда жүру қиын жалғансыз.
Бүл жалғанның Жан екен ғой шын аты,
Жан жоқ жерде жалғаныңа орын жоқ.
Тәннің бірақ мәңгілікте мұраты,
Қалың зират жатса-дағы қорым боп...