22.05.2022
  114


Автор: Әбубәкір Қайран

Күн-келіншек

Сұр аяз тұр сызданып, сынбай әлі,
Ұясына домалар Күн баяғы.
Бұрқыраған боз будың арасында,
Бір келіншек бұралып кір жаяды.
Сұлу жүзі суықты ұмыттырып,
Маңайына қарайды ол тұрып-тұрып.
Ақ білегі жалаңаш, балтыры да,
Қалмас па екен шіркінге суық тиіп!
Тентек аяз сүйеді күліп беттен,
Келіншек тұр “кел, кел” деп, үрікпестен.
Күн де батып барады,
Келіншектей
Кірін жайып, үйіне кіріп кеткен.





Пікір жазу