22.05.2022
  139


Автор: Әбубәкір Қайран

Жауқазын

Жаңа бір түскен келіндей,
Нәп-нәзік сырлы сезімдей,
Ашыла түскен ып-ыстық,
Ләззәтқа толы еріндей.
Жауқазын, сені көрем деп,
Келуші ем осы маңайға.
Жаңбырдан кейін қалайда,
Жаяулап жалғыз ерінбей.
Биіктеп, бірде төмендеп,
Бозторғай әнін айтатын.
Жауқазын сені көрем деп,
Ерте кеп, кешке қайтатым.
Мөлдірей қалған тамшылар,
Кешіксем жерге тамардай,
Нәумез боп гүлім қалардай,
Өзімді-өзім қамшылар.
Кездерім еді ол менің,
Асыға басып, аптығып.
Бар еді талай келгенім,
Өзіме аян әйтеуір
Жүрекке сәби ергенім.
Жаңбырдан кейін жасарып,
Жалындап жайнай беруші ең.
Көзіне түрған жас алып,
Арудай сені көруші ем.
Жауыннан соңғы жауқазын,
Журекті неге тербедің.
Өзіме аян әйтеуір,
Жүрекке сәби ергенім...
Жаңа бір түскен келіндей,
Қызулы, кызыл еріндей.
Жауқазын сені көрем деп
Келемін тағы ерінбей,
Баяғы бала кезімдей.





Пікір жазу