22.05.2022
  116


Автор: Әбубәкір Қайран

Шыланған жасқа кірпігің...

Шыланған жасқа кірпігің,
Шырайлы жүзің бозарған.
Батырған сорға бір түнін.
Қайыңсың ерте тоналған.
Сол түні ағып жұлдызың,
Төсінен көктің жоғалған.
Жасырып жауыз, түн жүзін
Мойныңа сенің оралған
Бір сұмның кетті қойнында
Махаббат, күлкі, мол арман...
Сол түні қайтты бір аңшы
Олжалы болып сонардан.
Өтті ғой бәрі, кетті ғой,
Жарқ еткеи жаздың күніндей,
Бағыңа у шөп екті ғой.
Жымысқы, жылпос білінбей,
Кеудеңде не бір кетті ме ой,
Кірпігің бір сәт ілінбей?
Сүріндің, сүлік көк едің
Тұяғың жүрген сүрінбей.
Бүгілдің қайғың жоқ еді,
Үзілдің күзгі жүзімдей.
Қолымнан келер шара жоқ.
Дірілдей бердім, дірілдей
Кірпіктеріңнің біріндей...





Пікір жазу