22.05.2022
  128


Автор: Әбубәкір Қайран

Мазамды алған ойлар көп...

Мазамды алған ойлар көп,
Мазамды алған,
Түс қашырып тұрғызған азандардан.
Замандардан қалғандай тәмамдалған,
Жан басынған келгендей оралдардан,
Аң-таң болып қараймын Ақ Дүниеге,
Таңдану ма тек қана маған қалған?
Жанар жасып барады жарқылдардан,
Жарық дүние жан-жағым алтындалған.
Салқындардан тоңазып қалған түнгі,
Шуақ есіп тұр қазір бар шыңдардан.
Ғажайыптың, не түрін қалап қойған
Ғаламат қой шынында аршынды Адам.
Мен жасайтын керемет қалдырмаған,
Жүрегімде тек қана жарқыл қалған.
Мен кім едім шынында,
Мен кім едім.
Дауыл болып түрмедім түн түнегін.
Жапырақтай жап-жасыл дүниеге
Тамшы болып тек қана іркілемін.
Тұнған нұрға тоймастан тұрып-тұрып,
Тамып кетсем, көреді бір күн елім.
Тамып кетсем...
Дариға-ай, күрсінемін...





Пікір жазу