Жаңа дәуір жаңғырығы
Келе жатыр Келешек көкжиектен,
Жаңа бір леп жүзіңді желпи өпкен.
Қобыз-кеудем күрсініп күмбір етті,
Мазалайды жанымды бір күй көптен.
Қарсы аламыз қашанда Жаңа жылды,
Жаңа күйді төкпелеп, жаңа жырды.
Ақша қарға сонар сап жаңа жауған,
Құттықтайсың дос-жаран, жанашырды.
Болса да жыл
Екі мың он екінші,
Жоқ қой оның оқасы, өкініші.
Ақырзаман болатын жыл десе де,
Мен бекіндім, ендігі сен бекінші.
Келер әлі жайсаң жаз, көркем көктем,
Гүл жайнатып елімді, өркендеткен.
Керім,
кемел Келешек келе жатыр,
Алғыр еткен жастарды, өнерлі еткен.
Күнтізбесін Майяның зерделеген,
Гронемейер*
байыпты ер не деген?!
Дәуірлердің айырмай аражігін,
Жаманатты айтып жұрт ентелеген.
Су сепкендей басылды жалған дабыр,
Жаңа жылда болмайды Заманақыр.
Бар үрейді арқалап ескі дәуір,
Басталады ержүрек Заманақыл.
Тосын нышан аңдаймыз Жер мен Көктен,
Заңғар неткен Табиғат, терең неткен?!
Бес мың жылдан сәл артық Ескі дәуір,
Адамзатты болдыртып тепеңдеткен.
Тосын дүбір келеді алыс қырдан,
Ойларменен дәргүмән алыстырған.
Жыл соңында алаңдап не болар деп,
Сергек бар жұрт,
ешкім жоқ қалыс тұрған.
Бұл сәт –
Жаңа Дәуірдің жаңғырығы,
Алтын Күннің үр жаңа таңғы нұры.
Дүр сілкініп Дүние жаңарғанда,
Адамзатқа бұйырсын Тағдыр Ұлы!