22.05.2022
  140


Автор: Сəбит Бексейіт

Көңілден көктем кетпесін

Думанды етіп өмірді,
Жадыра күліп, аяулым.
Шалмасын кірбең көңілді,
Қалмасын титтей қаяу-мұң.
Отырмас ару томсарып,
Басташы, қане, тәуір ән.
Қаншалық рухың болса нық,
Соншалық күшті аураң.
Аураң баурап жанымды,
Тәтті бір күйге бөлейді.
Ысытып бойда қанымды,
Қай-қайда бастап жөнейді.
Бересің соны серпіліс,
Қанатты шабыт сыйлайсың.
Әкеліп маған сен ырыс,
Жырсүйер жұртты жинайсың.
Кеудеңде сенің сыр толы,
Тыңдаймын елтіп тұщына.
Орала кетер жыр жолы
Оп-оңай тілдің ұшына.
Мамырда келіп елге сен,
Қызғалдақ гүлді тересің.
Бал қымыз аңсап шөлдесең,
Менімен қырға ересің.
Күн-әже салып өрнегін,
Көк белге тіксін кестесін.
Тек шаттық болсын көргенің,
Көңілден көктем кетпесін!





Пікір жазу