АНА ЕЛІМ
Көрген жоқ ешкімге де есем кетіп,
Төгейін сел сезімді нөсерлетіп.
Келісім керек емес, қажет кезде
Ел үшін етікпен су кешем бекіп.
Бағым да, бақытым да еліммен бір,
Жазамын сезіммен жыр, сеніммен жыр.
Өзіңнің өр мінезді өркеніңмін,
Қашанда қайта алмаймын тебіннен бұл.
Өскемін іні аялап, аға сыйлап,
Елімсіз керек емес дара сый бақ.
Аттанғанмын ауылдан ақ бата алып,
Артымда қасиетті қараша үй қап.
Қомдаған қанатымды халқым жебеп,
Ана елім салтың ерек, даңқың бөлек.
Ар алдында қоймайтын алтынды елеп,
Найзағайдай намысшыл нарқың керек.
Ана елім, асыл елім, ардақты елім,
Саз елім, сəлиқалы салмақты елім.
Қыранды елім, тұлпарлы жыр
-əнді елім,
Шалқар елім, шат елім, шаңырақты елім.
Серт алдында сезімім сетер бүгін,
Білдік бəрі өзіңсіз бекерлігін.
Ойлағанда шыдамай кетем, күнім,
Сенен асқан биік жоқ екендігін
Ана елім айналайын ақ теңізім,
Басыма ұялатқан бақ негізін.
Жырдан гүлін ұсынған құрбандығың,
Мен болайын қабыл ал - нақ лебізім!