Мадақ жыры
Аспаса күйкі тірлік күйбеңінен, –
Азамат деп әспеттеп сүймегің не?
Даңққұмар боп келеді рухы пәстер,
Мадақ сөзді ұнатар түйдегімен.
Ұлылықтан дәметіп аптығады,
Жұрт алдында көсемсіп жаттығады.
Айтайын деп оқталсаң әділдігін,
Әшшәді әйелдерше шаптығады.
Мадақ жыры лайық па пенделерге,
Ізгіліктен, ұяттан кенделерге?!
Тәні мерез, жаны лас мұндай найсап,
Өзін-өзі жұлып жеп сенделер де.
Мадақ жыры жарасар бір Аллаһқа,
Көптік етпес, күні-түн жырла, мақта.
Дүн-дүниені жаратқан Өзі ғана,
Шуақ нұрға бөлеп бір, махаббатқа!
Мадақ жырым бір Саған арналады,
Жүрегімнің бұл деген арман әні.
Әр алаштың көңілін жайландырып,
Егінжаймен жайқалттың сардаланы.
Біссіміллә рахмани рахим,
Жаудыра гөр, о, Аллаһ, рақымыңды,
Желеп, жебеп жүргейсің ақыныңды.
Амандығын бере гөр отбасымның,
Әулетімді қорғай жүр, жақынымды.
Лә иллаһи иль Аллаһ,
Мұхаммадиан Расул Аллаһ,
Тыныштықты сыйлайтын Бір Өзіңсің,
Атажұртта саялы тұр жасыл бақ.
Лә иллаһи иль Аллаһ,
Мұхаммадиан Расул Аллаһ,
Мейіріңмен ойым бар ақын болмақ.
Шапағатың бұйырса, шарапатың, –
Шаңыраққа бақ қонбақ, бақыт қонбақ.
Әумин.