Құттолғау
Жаңбырлы жаз,
жарқын жаз, бол қонағым,
Жыр мазалап мен бүгін толғанамын.
Аспан-саба құятын нөсер-сусын,
Дарқан дала мейірі мол қанатын.
Далама бір қарашы, қандай керім!
Әсем көрік бермей тұр таңдайға ерік.
Жазирамнан көремін сіңген әбден
Егіншінің төгілген маңдай терін.
Жайсаң жігіт,
жомарт жан – жыр-дастаным,
Жарқылдаған кезіңде жолғасқанмын.
Шеру тартып барасың шабындықта,
Шағылып күнмен шалғың – алдаспаның.
Жүзің төсеп шілденің аптабына,
Жанқиярлық көрсеттің шақта мына.
Бүгін сені болады жыр етуге,
Бүгін сені болады мақтауыма.
Алтын орақ – жалын шағың, отты күнің,
Мәрт жандар, орындадың сертті бүгін!
Алтын дән – құт,
береке,
молшылығым,
Дәулет көзін тапқаның – тектілігің.
Алтын дән – бастауы бұл бар табыстың,
Алтын дән – жалауы бұл ар-намыстың.
Құт қамбаға
маржан дән құйылған шақ –
Мәресі бұл толағай арналы істің!