Көңілім - көктем, жаным жаз
Көңілім – көктем, жаным – жаз,
жырым – наз менің, әнім – наз.
Қос ғасыр жырлап келгенім:
аққу-қыз және гәкку-саз.
Ғаламның түріп түңлігін,
қарсы алып тұрмын мен бүгін
мың мәрте келген Наурызды,
мәрттігін біліп, кеңдігін.
Жігіттер шықты жылмиып,
қыздар тұр, міне, қылмиып.
Жарасып сәні, сымбаты,
беймәлім сыры – тұңғиық…
Болғанмын мен де жалын жас,
бықсығандарға жаным қас.
Қиялға қанат біткенде
болмаған қамал алынбас.
Көңілім – көктем, жаз – жаным,
жиырмамда шындап маздадым.
Отызда от боп лапылдап,
өртеніп кете жаздадым.
Жүзімнен жылы әр таймай,
келемін, шүкір, қартаймай.
Өйткені менің Анам бар,
жортамын сосын тарпаңдай…
Ғасырлар мен мыңжылдықтар,
білетін ғажап шындық бар:
Жер жүзін қыздай жасартқан,
жасампаз айды Күн құптар.
Желкілдеп алтын айдары,
күлімдеп жүзі жайдары,
келіп тұр Наурыз шын достай,
шіркіннің көп-ау айтары…
Ай-жылдар, мейлі, зырласын,
қарсы жел, мейлі, тынбасын,
шау тартпай сен де келесің,
Наурызым – мәңгі Жыл басым.
Тұран мен Иран аңсаған,
сан белден асып, сан заман,
ұланы Күн-Падишаның –
хош келдің, Наурыз ханзадам!
Дүние шіркін боз жайнақ,
қарасаң, тоймас көз жайнап.
Нұр Наурыз салтанатына
ақындар айтқан сөз айғақ…
Алқызыл гүлдер солмасын,
Қыдыр кеп әр кез қолдасын.
Үкілі үміт жалғатып,
апарар алға Жол басым