22.05.2022
  195


Автор: Дулат Бабатайұлы

Кенесары

Өзен ғып өрге ағызды
Жылжыған жылым бұлақты.
Қураған шынар көгеріп,
Қу тұқыл алды қуатты.
Ай маңдайлы арудың
Жұпармен шашын сылатты.
Оңы күн, солы ай болды,
Қара суы май болды.
Бесіктен белі шықпаған
Жасың өсіп бас болды,
Еңкейген кәрі жас болды.
Жетім өсіп теңелді,
Жетісіп жесір кенелді.
Шалшық суы нәл болды,
Құрамалар ел болды;
Мұхитты кезген кемедей
Біраз күн қазақ сайрандап,
Қанталауда қамалды,
Қалды кеме қайраңдап,
Абылай туы жығылды,
Қабырғаң, қазақ, сығылды,
Үріккен қойдай біріне
Бірі келіп тығылды.





Пікір жазу