Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Тәңірім, неге мазасыз етіп жараттың?
Ой – сарайымның кірпішін қолмен қалаппын.
Сараң байдай жауһарын жыйып қиялдың,
Мұнарасынан мұңлы әлемге қараппын.
Түйсік пен Сезім, түбі бір, сірә егіз бе?
Қармақ тастап толқынды түпсіз теңізге.
Алтын балығын сарыла күтіп отырған,
Түн жарымында қиял жағалауынан мені ізде.
Көресің сонда, балықшы шалды жаны ізгі,
Жанымен ұғар Қайырым менен Парызды.
Сезіледі дүние көздің құрты боп,
Лашықтағы тойымсыз кемпір тәрізді...
Құлшына теріп мазасыз ойдың маржанын,
Түйсікпен сезіп жүрекке түскен салмағын.
Алтын балығым салдырған осы Сарайды,
Оқырман досым, өзіңе ғана арнадым!