Шындықты іздеп
Ақын біткен шындық іздеп сандалдық,
күні-бүгін таппай оны таңғалдық.
Алдымызды орап кете береді,
ақиқаттан жылдамырақ жалғандық.
Алдымызды орап кете береді,
өрмекшідей торлап сана, өрені.
Қырық жамау шекпеніне оранған,
кедейлерге шындық еді керегі.
Байып алған алаяққа ашынып,
кеттің дейміз кесірлікке бас ұрып.
«Шындық бар!» деп айғайлаймыз...
алайда,
билік оны көрсетпейді жасырып.
Байшыкештер дайын асы биліктің,
(саясат бар – кімге кейіп, кімді ұттың?)
Батыраштың қолындағы айбалта,
тұсау салар қадамына жүйіріктің.
Өз қаныңды өзің ит боп жалайсың,
(айтақтаса күшігіңді талайсың).
Мақтап-мақтап мақтау қағаз ұсынса,
үйге барып шекпеніңді жамайсың.
Ойда ойран болса, дейді, қырда-мұң,
білесің бе ақиқаттың тұрлауын?
Болмағасын тыңдар құлақ, ұғар ми,
шындықты іздеп шырылдайды
қу жаның.