Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Түндегі дауыл, бұрқасын,
алғандай еді үрейді.
Жанымыз іздеп қымтасын,
тыныштық қана тілейді.
Ағаштар құлап көшеде,
бұтақтар сынды сатырлап.
Әуреге салып нешеме,
тастады жерге шатырды ап.
Табиғат-анам ашулы,
көз жасын алды көлдетіп.
Содан соң баяу басылды,
дауылдың соңы желдетіп.
Апамның тура мінезі,
айнымай қалай ұқсаған.
Баслатұғын бір өзі,
көзінен жасы шықса анам...
Таң атты міне тұп-тұнық,
болмағандай түнде дәнеме.
Ашуы келсе, ұқтырып,
таяқ ойнарын төбеме.
Аралас асып-тасуы,
болмайды-ау өмір тұнық кіл.
Басылғаннан соң ашуы,
табиғат-анам күліп тұр.