21.05.2022
  128


Автор: Исламғали ҮРКІМБАЙҰЛЫ

Аманат

Жастық жалын уақытқа тоналып,
Қанымда да салқындықтың бары анық.
Көнбей жүрген елу үш жыл алысып,
Жабысқан дерт бара жатыр бел алып.
Сезем, бірақ, мойындағым келмейді,
Сәл иілсем – ыңғайма көн дейді.
Алысайын ақырына жеткенше,
Содан кейін үміт оты сөн мейлі.
Ал, әзірге мазамды алма ескі дос,
Өтпеу үшін өлшеулі бұл өмір бос.
Ақ қағазға ақтарайын барымды,
Сертке таққан сеніміме, сенім қос!
Қанымды да, терімді де төгейін,
Ертеңіме үміт дәнін егейін.
Жаһандағы жаным сүйген жалғызым –
Өлең сені өлгенімше өбейін!
Содан кейін ұрпағыма аманат,
Оқып көрсін қолына алып жамағат.
Асылы не, жасығы не – саралап,
Уақыт өзі бәсін айтар бағалап.





Пікір жазу