21.05.2022
  137


Автор: Дәурен Берікқажыұлы

Өтініш

Мен қартайдым,
әттең әбден қартайдым
Өмірімде қанша жанға шалқайдым.
Сол бақилық бауырлардан ендігі
Кешірім де сұрай алмау – бар қайғым.
Есті күнім оралмаса есіме
Бұл шындықты жасырамын несіне.
Қарсы келген қайыршыға жығылып,
Қолын сүю енді қалған несібе.
Тірісінде аз тимеген кесірім
Қанша адамнан сұрар едім кешірім...
Егер бәрі әлдеқашан бақұл боп,
О дүниенің аттамаса есігін.
Расында да,
тұрғанымда дін-аман,
Испания, бейбағыңды жылаған
Сенде, тіпті мынау жеті құрлықта
Қалмады ма кешіретін бір адам?
Жадым сөніп күннен-күнге, әйтпесе
Қайталанып жатыр сұмдық жайт неше.
Сөз біткен де естен шығып, тіл құрғыр
Күрмеледі бір ауыз сөз айт десе.
Бірақ...бірақ, ажал дейтін өлермен
Төнген сәтте сөйлей алсам егер мен
Сол ұлы сөз, аузымдағы соңғы сөз
«Кешіріңдер» болса деймін дегенмен.





Пікір жазу