21.05.2022
  130


Автор: Қалмаханбет Мұқаметқали

Құбыла. Қыдыр үні

Барлаушыдай күзеткен ғұмыр шебін,
Бір міндетті атқарып жүруші едім.
Біліп қалып ісімнің бекерлігін,
Барлығынан бас тарттым бүгін соның.
Жұлдыздың да көзінен көрініп мұң,
Жадыраудың орнына торығыппын.
Мен қызғыштай қорыған Мейірімнің
Мына әлемге керегі жоғын ұқтым.
Ұққанымды қайтейін, бұл ұғымым,
Ұжданымнан шығарды сығып ірің.
Құмыраға тосып ем құлағымды,
Құбыладан естідім Қыдыр үнін.
Қалған кезде адыра былайғы өлең,
Құдіретін көрсетті Құдай деген...
Алаңдаулы көңілім аспан жаққа,
Адамдарды құшақтап жылай берем...





Пікір жазу