Аякөз
Бағзылық батырдың бұлшық етіндей,
Буылтық-буылтық бұйра бел.
Буырқанып алып... күрсінетіндей,
Бауырым, тыңда, мұнда кел!
Жолдармен мынау қанша мұң кешіп,
Жарлы да жүрген, жалғыз да!
Жондармен құба сары сағым көшіп,
Жеткізбей қойған андыздап.
Сергектік шығар, сезім ерте есін,
Сылаңдап жиған өлке бұл.
Сағынып күту Қозы көрпешін –
Сұлу Баянның дерті еді.
Самал жел тұрса тобылғы тербеп,
Сасыр сыңсиды сайқалсып...
Алыстап кетсең жолыңды көлбеп,
Алаңдайтындай Ай,Таңсық!
Қодардың мұнда соры қайнапты,
Қолаңшаш үшін сол нағыз.
...Жүр, кезіп кетейік алып аймақты,
Жауыр болғанша Жорғамыз!
Батысты бетке ап тартып кетсем бе,
Біздің үй, ауыл сонда еді...
Қулықтар құлынын ертіп тепсеңнен,
Құлайтын бойлап кермені.
Сәби ек онда, балаң ғой жүрек,
Сенгіш ек, аңқау ұл-қыз көп.
Аякөз жаққа алаңдайтын ек,
Арайлап шыққан күнді іздеп!
...Шұбартау – шағын мүйістей тұғын,
Шарт буған шалдай белдігін.
Тарбағатаймен түйіспейтінін,
Түсінген шығар ендігі!
Бағзылық батырдың бұлшық етіндей,
Буылтық-буылтық бұйра бел.
Буырқанып алып...күрсінетіндей,
Бауырым, тыңда, мұнда кел!
...Аяулы қала, алып аймаққа,
Анадай болған... айнам-ау!
Желбіреп толса төрің байраққа,
Жалауың болып байланам.
Ертеңің жайлы ең ізгі ойлардан,
Елге де қонсын бақ бекем.
Аяулы ару – аңызға айналған,
Аңызға айналған – ақ мекен,
Аякөз!!!