21.05.2022
  95


Автор: Қалмаханбет Мұқаметқали

Түпсізге сонау жетеді екем, әй, қашан...

Түпсізге сонау жетеді екем, әй, қашан,
Таудағы жолдың тірелер жері – терең құз.
Өзімше кейде отырып алып ойласам,
Өмірім менің өтпейді екен ӨЛЕҢСІЗ !
Басталған жырым кезімде бала кекілді,
Күндердің күні топ жарып сөзсіз шығады.
Өйткені, өлең жарнамасыз-ақ өтімді,
Өткірлеу болса халықтың көз бен құлағы.
Беймаза жанның кім тартып алсын бақытын,
Ескірген шағы ғарыштан түскен елестің,
Өтінем, дұрыс түсінсең екен, уақытым,
Өзіме риза, өзгеге өкпелі емеспін.
Қап ауызын буған секілді тілім қысқа жіп,
Жыр қылып айтар сырымның бәрі ішімде.
Ат ерттеп беріп, қауырсын қалам ұстатып,
Аузыма Абай түкіріп кеткен... түсімде!!!





Пікір жазу