20.05.2022
  132


Автор: Несіпбек Айтұлы

Көргеннің бәрі қызық

Аударып назарымның бәрін соған,
Кезім көп табиғатқа таңырқаған.
Жайнап тұр күн астында кең дүние,
Жанымды жадыратып жабырқаған.
Тап-таза дала төсі тұнық қандай,
Дауылды шаң көтерген ұмытқандай.
Құстар да қалықтайды биік шалқып,
Қадірін тыныштықтың шын ұққандай.
Жете алмай қолын созған көңіл талай,
Ақша бұлт үлпілдейді ақ ұлпадай.
Аспанда емін-еркін шарласын деп,
Бостандық берген оған Тәңір солай.
Көргеннің бәрі қызық тірі адамға,
Бұлт қонбас шақырғанмен, сірә, қолға.
Пендедей тірлігіне тәуба қылған,
Жел қуған тағдырына разы ол да





Пікір жазу