20.05.2022
  199


Автор: Несіпбек Айтұлы

Көл жағасында

Жарық күнді көргеніне көңіл мәз,
Жалт-жұлт етіп өте шықты өмір-жаз.
Сары күздің келгендігін хабарлап,
Көл жағалап қаңқылдайды қоңыр қаз.
Алтын шуақ елес беріп түстіктен,
Жылы жақты ойлап отыр құс біткен.
Етек-жеңін қымтанады кең дала,
Әбігер боп күзден кейін қыс күткен.
Алабұртқан аспан асты көңілсіз,
Іштен тынып, тұнжырайды көл үнсіз.
Қамыс-қурай салғыласып желменен,
Маза бермей ызыңдайды дамылсыз.
Әлдеқашан бесін ауған. Күн қайда?
Көніп алған уақыт айтқан ыңғайға.
Көмейіңе өксік келіп тығылып,
Күзбен бірге күрсінесің мұндайда





Пікір жазу