20.05.2022
  132


Автор: Несіпбек Айтұлы

Адасып қалдым

Қызылды-жасыл боянып өткен,
Қай жақта жүрсің, баяғы көктем.
Күлімдеп күнге қарайтын еді,
Ұйқыдан гүлдер оянып еппен.
Ұшатын еді көбелек қалқып,
Биікте құстар әуелеп шалқып.
Сарқырап сулар, жарқырап таулар,
Тіршілік біткен керемет балқып.
Адасып қалдым асыл бейнелі,
Көктемім, сенен жасыл жейделі.
Қарлығаш ұя салмайтын үйде
Тұрамын қазір, кешіргей мені!?
Сені аңсап күнде ойлана берем,
Сиқырлы, сырлы жайнаған әлем.
Қарлығаш болып қалықтап ұшып,
Сәлем айт, барсаң қайда да менен!.





Пікір жазу