Бауырым, сонау күн қайда?
Бауырым, сонау күн қайда,
Алыстан қолын бұлғай ма?
Алдыңғы кеткен керуен
Артына мойын бұрмай ма?
Бұлдыр да бұлдыр бел асып,
Бұлдырлық құсап зырлай ма?
Ойланып, байқа мұндайда,
Қуаныш қайда, мұң қайда?
Көріктей үрлеп көрерсің,
Заманың көнсе ыңғайға.
Құм шөлмек тектес ғұмырың
Қапыда бір күн сынбай ма?
Сыбызғы тең бе сырнайға,
Тобылғы тең бе ырғайға?
Уызға жарып өскен ұл,
Қазанның түбін қырнай ма?
Қайғысын көптің тартпасаң,
Көк тиын құның тұрмай ма?
Жағаны толқын ұрмай ма,
Арнаны тасқын бұрмай ма?
Сөзіңнің сиқы түзелмей,
Көзіңнің жасы құрғай ма?
Тереңге тартқан тамырды
Тасқын-сел келіп жұлмай ма?
Сүрінген ерге сын қойма,
Бүлінген елге мін қойма!
Азапты жанның арызын
Тас керең тағдыр тыңдай ма?
Боз көде басы бозторғай,
Бебеулеп соны жырлай ма?
Айналып соғып бұл жайға,
Айтуға сірә тіл майда.
Тарылған іргең кеңеймей,
Тарыққан көңіл жырғай ма?
Арпалыс көрмей азамат,
Арғымақ атты ылғай ма?
Жалғыздың үні мыңдай ма,
Жібектің жібі қылдай ма?
Ұлыған үрей ішіңде,
Жараңның аузын тырнай ма?
Талауға түскен тұлпардың,
Тұрманы бәлкім жұрдай ма?
Батқанда бәрі шымбайға,
Батамын мен де түрлі ойға.
Көнеден калған күмбездер
Шағады мұңын түнгі айға.
Күмбірлеп шыққан қоңыр үн,
Күңіреніп барып тынбай ма?.