20.05.2022
  215


Автор: Несіпбек Айтұлы

Ақ бөкен

Дертімді менің қозғама,
Онсыз да ғұмыр аз ғана.
Айта алмай кеткен сырым бар,
Жадырап тұрған жазға да.
Адасып жүрген ақ бөкен!
Қай жаққа ауып барасың,
Қай жақтан пана табасың?
Өзегі өксік дүние-ай,
Өртеніп іштен жанасың!
Асарсың шаршап сан қырдан,
Ақ боран шығар алдыңнан.
Қорғансыз болып туған соң,
Жақсылық күтпе тағдырдан.
Шексіз ғой мынау қара жер,
Өзіңді өзің пана көр.
Ажалдан қашқан, тіршілік,
Сағымдай зулап аға бер!





Пікір жазу