Әр жерде аузын былғар
Суырдай ыңқиттаған ін түбінен,
Кісінің, сақта құдай, сімтігінен.
Мен-дағы сағыныштың көз жасымын,
Үзілген қара өлеңнің кірпігінен.
Тырнадай жүнін жұлған, тыраш бала,
Тұнығын жүрегімнің ыластама!
Сиырдай шалшық ішкен сасық бақай,
Жасыңнан иіскегенің шуаш қана.
Танауың қайдан сезсін гүлден иіс,
Қайырған, қара торпақ, күнде күйіс.
Жұлығы жұлым-жұлым, жаман шәркей,
Жарытып берем дейсің кімге киіс?
Даланың мен бір жортқан аш бөрісі,
Тағдырдың жанға батқан тас беріші.
Күмпиген қуыс кеуде қу шығарсың,
Су тиген көн етіктей бас терісі.
Тірлігің тасбақадай тарбаңдаған,
Тасқынға түсіп кетіп тал қармаған.
Анадан сүттей таза туғанменен,
Әр жерде аузын былғар арланбаған.
Кісінің сімтігінен сақта құдай,
Бүлдірер елдің ішін оттап ұдай.
Артының қандайлығы өзіне аян,
Бетінің айғыз-айғыз сатпағын-ай!