Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Өлең өлді деген жанның алдыменен өзі өлген,
Күпіршілік қылғандардың оңбайтынын сезем мен.
Жаратқанның жерге төккен ол-дағы бір зауалы –
Көктен тамшы бұйырмаса гүл ерніне кезерген.
Қаншама ақын ілінсе де қаһарына әмірдің,
Өлең көнбес қорлығына бұл пәнилік зәбірдің.
Кір шалмаған ақ қанаты күнәдан пәк сезімнің,
Пейіш төрін нұрландырып, жаққан оты Тәңірдің.
Талайларды тылсымына таң қалдырған бір ғалам,
Сәулесіне алдандырып, сырын ашпай жүр маған.
Аш өзегін жарып шыққан жапан түздің төл құсы –
Бозторғайдың жағы талмас таң бозынан жырлаған.