20.05.2022
  109


Автор: Мөлдір Дарханбаева

Туған жер

Алыста жүрмін арбалып,
Сағыныш деген шырмауға
Аңсаған тілек жалғанып,
Жүректе жұмыр жыр лаула.
Өзіңнен артық бар ма құт?
Самалаң дертке шын дәру.
Түн-жұмақ, кеш-нұр, таң-бақыт
Күндізім – шат мың ырғалу.
Әр тасың жақұт гауһардай,
Суың да зәмзәм зор маған.
Жетемін ылғи жаутаңдай,
Шықсам да шалғай он қадам.
Ауаң да бойды балқытып,
Шаңы ыстық шекер жол қандай.
Ағашың өскен жалқы түп,
Мен үшін тайга ормандай.
Өзіңдей мекен сыңар-ақ,
Атауың ыстық мың өктем.
Жүреді ылғи сығалап,
Сағыныш сол бір жүректен.





Пікір жазу