20.05.2022
  120


Автор: Дәулеткерей Кәпұлы

Мұнар таудан ұшқалы...

Мұнар таудан ұшқалы,
Мұң басады кеудені.
Ұлар таудан ұшқалы,
У жүректі кеуледі.
Мұнар таудың басынан,
Мұнартады кілкіп мұң.
Жүрегімнің жасынан,
Ұларымды үркіттім.
Әппақ нұрын Ай бүрікті,
Тауды ойлатты, қайғыртты.
Жанымда еді жайлауы,
Ұлар құсым қайда үрікті?!
Ұлартектес ұлт едім,
Үрей буған, үркегім.
Ұлт көзінен сораны,
Қай жеңіммен сүртемін?!
Баяғымдай бақ аса,
Аспан текпен таласа.
Ұлар қонар биіксіз –
Асқақ рухым аласа.
Ал,
Ауырса жан ауырсын,
Емі қайдан табылсын.
Ұлар ұшқан жайлауда,
Мен – жалғыз тал қауырсын!





Пікір жазу