20.05.2022
  147


Автор: Дәулеткерей Кәпұлы

Қара өлең, қоңыр, ақ өлең,

Қара өлең, қоңыр, ақ өлең,
Көрінген бәрі мәреден.
Қалам мен қағаз бетінде,
Сары өлең сосын және мен.
Өлеңнің түрі түсі көп,
Әсеттің жыры «Қысымет».
Елге бұрылмай кете алмас,
Кенже құлындай кісінеп.
Сары өлең-сары мұң расында,
Қазына болған Қасымға.
Жалғыз аршаға байланған,
Қарқаралының басында.
Қоңырым –қозы маңырақ,
Жалпыға қояр жамырап.
Жұпарлап берген Жұмекен,
Сары ала қаздың сазын ап.
Қара өлең-қайғым, көз жасым,
Шемен шерімді қозғасын.
Атанның жүгін көтерер,
Атамның жыры болғасын!





Пікір жазу