19.05.2022
  148


Автор: Нұрлан МƏУКЕН

Сай қуалап соғады салқын жел...

Сай қуалап соғады салқын жел.
Ой қуалап ағады бұлағым.
Алақан жайып бағады алтын бел,
Жаныммен ерiп жыладым.
Көкжиек көтерген күмiс көл
Күншiлiк жерден көрiндi.
«Жұрыны – жұнттан» дерлiктей пүлiш төр,
Зердеме құйдым зерiңдi.
Бұйрасы бұрқырап көк орман
Көзiме оттай басылды.
Кеудемдi кернеген көп арман
Көктегi кемпiрқосаққа асылды…





Пікір жазу