17.05.2022
  122


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Кешкі мейман

Бұрыннан-ақ жүрегін түсіндім мен,
Сол кезден-ақ бұрылған ішім бірден.
Уақыт, шіркін, күрмеуді бір келтірмей
Қайдағы бір уайымға түсіп жүргем.
Тастадым да бір күні «шалабыңды»,
Іздеп шықтым сол әлгі жамалымды.
Кездестірді алдымнан кешке жақын,
Құдай оңдап осынау талабымды.
Жерге басты идім де сәлем бердім,
Жігіт қызға иілсе пәлен дер кім.
Ай-күн емес, құдай-ау, тіл жетпейді
Ғаламдағы ғаламат әлем дермін.
Құрт-құмырсқа тірілген көктем еді,
Ол да маған пәлендей кет демеді.
Көмейінен жыр төгіп тұрған кезде
Қалай ғана шайырды жек көреді.
Өзімше оның тілін де тауып көрдім,
Өлең оқып бірінші шабыт бердім.
Содан кейін әдемі аруымды
Пәтеріме мейман қып алып келдім...





Пікір жазу