17.05.2022
  138


Автор: Дәуітәлі Стамбекұлы

Сенің ауылың құм жақта

Құмның сонау түбінде,
Түнегінде,
Жанып жатқан немене,
Жүрегің бе?
Көрінеді сызаттап жалқы сызық
Көрінбесе бір үміт,
Сүйемін бе.
Сенің ауылың сол құмның ең түбінде,
Маған дауысың жетеді жел тілінде.
Ауылыңнан сәл аттап шыға алмайсың,
Бер жақтағы құмарсың еркін үнге.
Құмның жолы білемін тас қараңғы,
Құтқармайды жан түгіл қашқан аңды.
Үмітіңнен үзілме,
Үміт – өмір
Ақ жаңбырдың бұлтынан тос хабарды.
Қалың бұлтқа жасырып күн жанарын,
Тыраулатып,
Сыңсытып тырналарын.
Құмның сонау түбіне,
Ауылыңа
Ақ жаңбыр боп ілігер бір хабарым.





Пікір жазу