Бейбітшілік түні
Бітті «Уақыт».
Болды сағат он жарым.
Шаршады ма аяқтарың-қолдарың?
Жұмысыңда күні бойы дедектеп,
Енді үйіңде сәбиіңді өбектеп,
Талған шығар жүйке-жүйкең, миың да,
Жұмыс, өмір, тұрмыс- бәрі қиын ба?
Шаршадың ба? Дем ал, жаным, тыныштал
Ертеңге де тым қыруар жұмыс бар.
Тек сен емес бәрі де елдің қалжырап,
Жылы үйінде, төсегінде маужырап.
Тәтті ұйқыда жатқан шығар тым жайлы,
Жеңіл демді бүкіл дүние тыңдайды.
Шындығында, қандай тәтті ұйқы еді,
Бейкүнә ұйқы, Бейбіт ұйқы күй толы.
Дәл осындай тәтті ұйқыда жарты әлем,
Ұйқы қандай мейірімді едің, дарқан ең.
Жұмыстан соң, еңбектен соң, жарқыным,
Өз ұяңда алған рақат сәл тыным.
Сәбиіңнің ұйқысы да сүйкімді
Соны жақсы сезінесің біртүрлі.
Қандай жақсы тыныш әлем – түн бейбіт,
Қадірлесең осы түнді күндей қып.
Қарауытқан таулар да анау көз ілген,
Тәтті ұйқыны ормандар да сезінген.
Адамдар секілді бір аналар,
Түн деген бір көрпесіне оранар,
Ұйықтайды жарты шар да көсіліп,
Рақаттанып, кірпіктері қосылып.
Жұмыс, тұрмыс салды ма аздап салмағын,
Шаршадың ба, талды ма аяқ-қолдарың.
Ұйықта, жаным, мынау тәтті түн қандай,
Бейбітшілік салтанатын құрғандай.
Болса-дағы түпсіз, нұрсыз, жарықсыз,
Дәл осы сәт қандай жақсы қауіпсіз.
Жердің басқа жартысында таң атты.
Күн әмірін жалпақ жерге таратты.
Уақытын толтыруға бос өткен
Ол жарты шар тұрып жатыр төсектен.
Бұлшық еттер, көздер, тілдер күй төгер,
Демалыңдар, қолдар, милар, жүйкелер.
Көзіңді іл, ұйықта, жаным, тынық ал.
Бүгінгіден жұмыс та ертең қыруар.