Көгілдір жиек
Көгілдір жиек сіміріп,
Көп сырды жұтып жатқанда.
Жанарым менің сүрініп,
Сөнеді сол бір жақтарда.
Бойымды билеп сиқыр ән,
Қалғып та кетем, түс көрем.
Қайтадан бірақ ұйқыдан,
Оянам құдірет күшпенен.
Тұрады білем әрі де,
Түрлі де түсті көп елдер.
Жетеді соның бәріне,
Біз айтқан біраз өлеңдер.
Көгілдір жиек, сары бел,
Сағымнан да алыс көп елдер.
Жетеді бізге бәрінен,
Көңілсіз небір әуендер.
Нелер бір думан шақта да,
Тарыла түсті-ау тынысым.
Белгісіз со бір жақта да,
Бар шығар менің туысым.
Ұқсамай кеткен қазаққа,
Ұмытқан туған ауылын.
Жүрген де шығар сол жақта,
Адасқан менің бауырым.
Біз сүйіп айтар өлеңнің,
Айтпайтын шығар бірін де.
Ән-күйі түгіл ол енді,
Ұмытқан шығар тілін де.
Жатады өліп бір аңғар,
Әуенін-үнін тыңдадым.
Шекара жақтан мұнарлар
Шертеді бізге мұңдарын.
Қуғын мен сүргін азаптан,
Өкпесі өшкен ентігіп.
Қашады тағы со жақтан,
Біз жаққа бұлттар жөңкіліп.
Бұлттарды қуған бездіріп,
Сол елдің көбі бақ құмар.
Тұр бәрін бізге сездіріп,
Құдіреті күшті көк мұнар.