Түсініңдер ақындардың көңілін
Әлі қара,
Самайды ақ шалған жоқ,
Біз жазбаған өлең де көп,
Арман көп.
Жаспыз әлі,
Самай неге ағарсын,
Балалық та бізден ұзай алған жоқ.
Әлі біз де жас терекпіз,
Шынармыз,
Әппақ, әппақ қайыңдарға құмармыз.
Өмір жайлы ойлы өлеңдер жазған соң,
Сәл үлкейіп көрінетін шығармыз.
Өлең барда,
Өлеңдегі салт барда,
Көне алмаспыз ережеге,
Шарттарға.
Өмірдегі қағидаға бағынбай,
Қыздарға арнап жыр жазады қарттар да.
Жазсын ақын,
Еркелесін ақындар,
Шапағаты тисін десең жақын бар.
Қыз да болсаң қысылмай бар,
Сәлем бер,
Содан кейін өлең тыңда, хақың бар.
Арқасы ұстап,
Жыр оқысын,
Жасарсын,
Жан сарайы жарқырап бір жасансын.
Содан кейін қайран ақын бұзылып,
Жанарына ыстық-ыстық жас алсын.
Өлеңменен бастап алып өмірін,
Өлеңменен қарсы алатын өлімін.
Жыласа шын,
Күлсе де шын күлетін,
Түсініңдер ақындардың көңілін.