Көшемін ертең...
Көшемін ертең,
Босатам Коляның үйін,
Бұл көшу маған, әрине, болады қиын.
«Турчатникте» тұрақтап үйренген едім
Тоңады миым...
Санамда соғады құйын.
Алматы келдім, ағамен ақылдаспадым,
Ақылдасқаным өлеңмен бақұлдасқаным.
«Татаркадағы» татар шал
«тамырым» еді
Көшірісуге келіңдер, ақын достарым!
Көгімнен түнде жұлдыздар шалқалап ағып,
Жауады жерге...
Қайтейін қалқаға налып.
Алматыңыздан қарсы алған адам көрмедім
Арқадан келген ақынды арқаға қағып.
- Бұл өнер өpгe шығарар төзе білгенді,
От жақ,— деп жырдан,
Қасымдар кезегін берді.
Құлындарымның тағдырын талапай еткен
Қу сөзден қуырдақ қуырмай беземін енді...
Аңқасы кепсе арманның
Сыр бар-ay мұнда,
Білерім бүгін ілікті жыр қарауылға.
Бошалап кеткен Бозкөлдің бозінгендері
Боталап қайтса болғаны туған ауылға.
Көгімнен түнде жұлдыздар жанып ағады,
Жанған жұлдыздың ақ таңға табы қалады.
...Арқадан келген акынның арқасы қозса
Аспанғa көшіп, ақ сарай салып алады.