17.05.2022
  157


Автор: Ғалым Жайлыбай

Қоңыр

Қоңыр күз,
Қоңыр жыр ма едің,
Қоңыр күй тербеп кешімді.
Қоңыраулы керуен күндерім
Қоңырқай тірлік кешірді.
Қозыкөш жерден көрінген,
Қоңыр қаздардың тізбегін.
Қоғасы біткен көлімнен
Қобыздай сарнап іздедім.
Қоңырым озып пырақтан,
Қом сулы қоныс гүлдеген.
Қоңыр жел есіп қыраттан
Қоламталарымды үрлеген.
Қоңырқай тартты өлең де,
Қонатын басқа бақ қайда?
Қоңыр қозылар көгенде —
Қотарып ішер ақ қайда?..





Пікір жазу