Жасыбай көлі
Жасыл айдын,
жасымнан ғашық айдын,
Мөлдірейді жанары Жасыбайдың.
Жетегіне жылдарды ілестіріп
Өтеді де кетеді осылай күн.
Күй шалғанда көңілді әрі-сәрі,
Көз алдыңнан көлбеңдеп бәрі ұшады.
Баянауыл баурайын базар етіп
Тамылжиды тамыздың таныс әні.
Мұң қалады төсінде қыр алаптың,
Жылғалары жанымның
Жылап ақтың.
Жасыбайдың жағасы жасыл құрақ
Қимай-қимай көшеді мүбәрак күн.
Соңы тұйық соқпақтың
басы қайда?
Бастап мені әкелер Жасыбайға.
Өмірімнің өрнегі өлең еді —
Көңілімнің көлдері тасымай ма?!.
Баянаның басында бала қыран,
Бақ саулайтын секілді балағынан.
Жасыл айдын
Жасымнан ғашық айдын —
Жасыбайдың жас көрдім жанарынан.
Ұмытқалы не заман сайранды ұлың,
Сая іздеген сайғақпын сайдан бүгін.
Жалаң аяқ жүгіріп жағалаумен —
Қайраңдайды қайраңда қайран күнім.
Көлдерімнің көңілін кім аулайды,
тырналардың тізбегі тыраулайды.
...Жасыбайдың жанарын жәудіретіп
Баянауыл басынан күн аунайды.