17.05.2022
  130


Автор: Ғалым Жайлыбай

Боз белге бардым...

Боз белге бардым,
бусандым,
булығып бойда бар мұңым.
Жалғыз түп
Жалқы жусанның —
Тамырына түнеп тағдырым.
Көктемің қырда көктей ме,
Қараған тектес қарағым?!
Боз көде боздар беткейде —
Бетеге басқан балағын.
Мұнартса мұздай мұң кілең,
Бәсеңсір бәсте сүлдері.
Сәулеге сонда...
Сүңгіп ем —
Сәуірдің сәскесіндегі.
Толған да толқы,
Тасып ап —
Құпия құстың тіліндей.
Шаттығың кетер шашырап —
Адыраспанның гүліндей...
Жалғанда жалғыз келемін,
Жанымда жарық жалқындар.
Су емес ақын дегенің —
Сүмбіле туса салқындар...





Пікір жазу