17.05.2022
  142


Автор: Ғалым Жайлыбай

Бұлақ басындағы бұлдырық

Бұлаққа бардым,
Бұлдырық көрдім.
Бұла даланың төсінде.
Сорғалап қонған нұрлы үміттердің,
Еркем-айлары есімде.
Сырласарым да,
Сыйласарым да,
Өзекті өпкен өлеңдей,
Бұйығып жүргем бұйыра шағылда
Бұлдырық құсша еленбей.
Тұмадай сонда тұнамыз деп ем,
Жылы ағыс қосып жылғаға.
Бұлдырсыз шөлден бұлақ іздеген,
Бұлдырық құс пен бұл бала.
Бастаудан сонда ұрттамай кеттім,
Көрсетіп құсқа ірілік.
Булығып ұшқан бұлттары-ай көктің,
Буынсыз жерге ұрынып.
Қанаты бардың жүрегін ашқан,
Тұма бұлақтар,
Тұнып ақ!
Бұлаң етеді бұл өмір бастан,
Бұлдырық құстай зымырап.
Жыр ма екен жылап жырақта қалған,
Көңілдің көктем күйі ме?
Бұлдырық көрген,
Бұлаққа барған,
Бұлдыр да бұлдыр дүние...





Пікір жазу