17.05.2022
  126


Автор: Ғалым Жайлыбай

Бұйра толқын қойынында аунап түн...

Бұйра толқын қойынында аунап түн,
Жағалауды өбектейді, өбеді.
Не айтады өткенінен ардақтым
дүниәнің дүр, дүрбелең дерегі.
Жұпар шашқан кезінде мен гүл көрдім,
Хош иісі алып кеткен алапты.
Тасасында қалады ол бір белдің
Көлбең қағып көрінбейді қанатты.
Төгілер сәт уақыттың бұрымы,
Гүлдерімен,
Арбауымен,
Арымен.
Розаны өпкен бұрқақтардың тұнығы
Әуен қосар тіршіліктің әнімен.





Пікір жазу