Канев. Тарас тауы
Ұрпақ білер сырың қымбат,
Мақсатың да мұратың.
Ұлы өзеннің жырын тыңдап
Ұйықтап жатыр Ұлы ақын.
Тәні ақынның өрде тегі,
сыңғырлатып шолпыны.
Жанын мәңгі тербетеді
Днепрдің толқыны.
Тау өзіне жарасады, ә
Ғажабындай ғажаптың.
Көтер басты, Тарас аға,
Келді ақыны қазақтың.
Ұлылық боп ұзатылғай,
Қоштасарда күрең күн.
Мәңгіліктің құжатындай
Ары болдың бір елдің.
Ешкімнің хақ таласпауы,
дарасына Даңқыңның.
Қасиеті Тарас тауы
Қасиетті халқыңның.
Арзан ойды аластауда,
Айбарлым да Асқарлым.
Канев қала.
Тарас тауда —
Жидебайды еске алдым...
Абайымның арналасы,
Тағдыры айтып кесімін.
Маңғыстаудың маң даласы
Мамық болған бесігің.
Ұрпақ білер сырың қымбат,
Мақсатың да мұратың.
Ұлы өзеннің жырын тыңдап
Ұйықтап жатыр ұлы ақын.
Құдіретіңнен қорқып тұрмын,
Кеудемдегі отты үрлеп.
Тарас тауда толқып тұрмын
Шыңғыстауға жеткім кеп...