16.05.2022
  94


Автор: Замирбек Иманалиев

Кайык айдап

Арбалып куру үмүткө канча жолу,
Мен сени эстегенден чарчабадым.
Мезгилге айбат алып нечет ирет
Мезгилден өзүмдү-өзүм калкаладым.
Сыясын кургатпадым калем саптын
Мен сени жазып такыр бүтө албадым.
Эскерүүм куш айланбас чоку болуп,
Ылдыйлап этегине түшө албадым.
Мен эми ал чокуда калат окшойм,
Тагдырым Сур Эчкидей кетти каргап.
Сен болсо табышпастын аралына
Кетесиң калагы жок кайык айдап.





Пікір жазу