Жашоо кумары
О табият, ач сырыңды жашырбай,
Жыргалыңа, кууралыңа кайылмын.
Жок дүйнөңө түбөлүккө жашынбай
Бар дүйнөгө насип буйруп кабылдым.
Тагдыр айдап, таалай мага кол созуп,
Жаралганмын түшүп мезгил торуна.
Жүргүнчүдөй жүрүп келген жол тозуп
Жүз көрүштүм сан жылдыздар тобуна.
Адам ата, Обо энеден уланган,
Акыл-эсим менин жашоо булагым.
Айырмалап күнүң менен түнүңдү
Адам болгон касиетим туямын.
Алып келем акыл эске сыйганын,
Азбы, көпбү таразалап ченебейм.
Жемиш берген Жер энени тааныдым
Күндү сүйөм күйүп турган төбөдөн.
Түрмөктөлөт түгөнбөгөн табышмак,
Түйүндөрүн түйшүк тартып жандырам.
Кечээкиден кетсем бүгүн алыстап
Бүгүнкүңөн эртең кайра айрылам.
Ай айланып, жылдар жылга тогошсо,
Мезгилиңден артка кайтар жол издейм.
Баш катырам барбы кылар айласы
Бар дүйнөңөн кандай кылсам кол үзбөйм?
О табият, сыйкырыңа таңым бар,
Бар дүйнөнүн башталышы каякта?
Ушул суроо чече албаган түйүнүм
Ушул суроо акыл-эске азаптай...
Ушул суроо келет баарын жадатпай!